De asielzoekers komen af “op onze fantastische sociale voorzieningen: hoge uitkeringen, een huurhuis, deze mensen krijgen het allemaal”. De woorden zijn van Halbe Zijlstra. In een videoboodschap die de VVD ca. 9 oktober 2015 op YouTube plaatste.

Is het waar? Komen asielzoekers af op onze sociale voorzieningen?

In interviews met asielzoekers  is steeds weer te horen hoe zij hier in vrede hopen te leven en hun talenten willen ontplooien en inzetten.

Waarom kijken we niet meer naar succesvolle immigranten en de inspiratie die zij Nederlanders geven?

De lijst is lang en wordt aangevoerd door klinkende namen als koningin Maxima en Ahmed Aboutaleb.

De kortzichtige beeldvorming heeft zich vertaald in beleid.

Waarom raken zoveel asielzoekers gedeprimeerd? Omdat zij in afwachting van hun status niets mogen: zij mogen de taal niet leren, ze mogen niet werken. Hun identiteit en levensperspectief doen er niet toe. Zolang zij geen status hebben, leven zij in niemandsland.

Het is een hele kunst om in deze situatie hoop te houden.

Het gaat om de menselijke maat. Deze mensen zijn met gevaar voor eigen leven gevlucht. Omdat het leven daar hun geen leven bood. Voor hun vlucht hebben ze in veel opzichten een hoge prijs betaald.

Op de vlucht zijn zij niet verdronken, maar hier lopen zij het risico in onze regels en procedures te verdrinken.

En toch wil de VVD een nog strenger asielbeleid.

Waar is de menselijke maat?

“Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook de ander niet”.