Iedere zeven jaar stalde de Domkerk haar relieken uit. Veel bezoekers kwamen er op af.
Het was een schouw die mensen een reden gaf om een reisje te maken, zich over de pracht en praal te verwonderen en geraakt te worden en te bidden. Toch bleven de offerblokken nagenoeg leeg.
Wat betekenden deze relieken voor mensen? Hoe zag de laatmiddeleeuwse religiositeit eruit? En wat is onze beeldvorming daarover?
Cultuurhistorica Llewellyn Bogaers geeft hier in haar lezing een antwoord op.