Dr. Llewellyn Bogaers, cultuurhistoricus,
directeur Levend Verleden Nu
verhalenverteller
schrijver
gids
| Llewellyn Bogaers | Werkzaamheden | Expertise |
|---|---|---|
| Dr. Llewellyn Bogaers ís Levend Verleden Nu. Als cultuurhistorica is zij breed georiënteerd. Door haar veelzijdige bronnenonderzoek weet zij het doorgaans homogene beeld van de Nederlandse geschiedenis dat veelal op overtuiging, ideologie of concept gebaseerd is, te doorbreken. Zo weet zij de diversiteit binnen de Nederlandse cultuur zelf zichtbaar te maken.
Hiermee creëert zij ruimte en herkenningspunten voor álle Nederlanders, ook voor mensen die aan de zijlijn staan, of zij nu van hier of van buiten komen.
In 2008 is Llewellyn aan de VU gepromoveerd op Aards, betrokken en zelfbewust. De verwevenheid van cultuur en religie in katholiek Utrecht, 1300-1600. Hierin schetst zij een menselijk en sociaal beeld van laatmiddeleeuws Utrecht, … |
Levend Verleden Nu profileert zich door:
op het gebied van:
Om haar onderzoek en publicaties te ondersteunen is fondswerving opgestart, zie www.dynamiek-cultuurhistorie.nu.
Llewellyn heeft een beeldende manier van schrijven en presenteren. Haar enthousiasme en kennis van zaken zijn onmiskenbaar. Haar stem, presentatie en heldere dictie maken mensen blij. |
Llewellyn beheerst de geschiedenis van het sociaal werk in Nederland vanaf 1300 tot nu. Met oog voor de menselijke maat brengt zij sociale verhoudingen in kaart. Zij onderscheidt zich door haar inzicht in psychologische processen en in de rol van cultuur en religie in een mensenleven.
Bij haar geen standaardmensbeeld of eendimensionale verklaringen: door haar veelzijdige en minutieuze archief- en literatuuronderzoek kan zij de interactie tussen tijdsomstandigheden en menselijke keuzes laten zien. Zo maakt zij de complexiteit van het leven zichtbaar.
Gaandeweg is de sociale cohesie in Nederland haar onderwerp geworden.
De historische Llewellyn heeft zich in eerste instantie gespecialiseerd in laatmiddeleeuws Utrecht. Zij wilde begrijpen hoe mensen destijds met elkaar leefden. Hiervoor onderzocht zij de levensloop van individuele Utrechters en maakte zij analyses van collectieve processen op het gebied van buurtleven, dodenherdenking, broederschapswezen, armenzorg, kerk en religie. Zo kwam zij het dagelijks leven in laatmiddeleeuws Utrecht op het spoor. Dit resulteerde in het boek Aards, betrokken en zelfbewust.
De actuele Llewellyn legt de relatie met de samenleving van nu. In het boek Burgerschap en barmhartigheid geeft zij een analyse van de sociale cohesie door de eeuwen heen, inclusief de houding tot de relaties tot de ‘arme ander’ en de ‘andere ander’.
Politieke en economische ontwikkelingen blijken steeds weer als een katalysator te werken. Standsbesef is een fenomeen dat al uit de Late Middeleeuwen dateert. De bovenlaag werd zo rijk dat zij zich kon gaan afsluiten voor het collectieve belang. De Tachtigjarige Oorlog en Reformatie hebben dit proces versterkt: calvinisten werden in alle opzichten de bevoorrechte burgers. De betrokkenheid bij de ‘arme ander’ en de ‘andere ander’ nam aanzienlijk af.
Het heeft eeuwen geduurd voordat compassie weer op de sociale agenda stond. Dit proces heeft tot spanningen in de samenleving geleid die onderhuids nog steeds doorwerken. Het bemoeilijkt de integratie van mensen die aan de kant staan. Terwijl solidariteit en onderling begrip zo onmisbaar zijn voor een ‘wij-gevoel’.
Door ontwikkelingen in hun brede historische context te belichten, worden verleden en heden begrijpelijker en kunnen mensen nieuwe keuzes maken op basis van nieuwe inzichten. |